چون بیرون شدم هوای گوارائی استشمام کنم، هوای ملوث مرا به بیمارستان بدرقه کرد. نماز ظهر بود و پرستاری را پرسیدم، کجا نماز بخوانیم؟ بسویم خیره، متحیر، و متعجب نگاه کرد و گفت:
(اینجا جائی برای نماز نداریم).
خواستم سلمان برویم تا سر و کله را صلاح آوریم، اولین محلی بود که آواز موسیقی بگوش مان نیامد. از این کارش تمجید کردیم، گفت:
﴿ والا برق ها نیست، اگه نی بی موسیقی کَی کارِ ما سُر میگیره؟ مشتری داخل نمیشه؟﴾
تکسی ران، هر زنی را که در کنار جاده میدید، چشمانش را به او میخ میکرد، با حکمت و غیر مستقیم امر به معروف کردم، تمایل به هدایت نداشت، و پای صحبت دوستش در گوشی، خودش را مصروف کرد. همینگونه، موارد زیادی پیش آمد که ذکر آن در این مقال نمیگنجد.
هنگامی که افرادِ یک جامعه انجام وظيفه ی امر به معروف ونهی از منکر را به يکديگر حواله کنند(يعني هر يک از اداي اين وظيفه مهمّ شانه خالي کرده بگويد که اين وظيفه را ديگري بايد انجام بدهد) بايد منتظر حوادث ناگوار و عذاب الهی باشند.
بنابر اين شما ای برادر و خواهرِ مسلمان از اين جريانها عبرت بگيريد و يکديگر را به انجام کارهای نيک وادار کنيد و جلو انجام منکرات را بگيريد
دشمن به دنبال یأس در کشور است و با یأس و ناامیدی قصد دارد، فساد را گسترش دهد و افرادی که در جایگاه دین‌مداری و ولایت قرار دارند باید امید را در جامعه و سخن به عمل مردم گسترش دهند و به ارزش‌های الهی پایبند باشند.
و این را بایستی بدانیم که:
جامعه‌ای که در آن کسی مسئولیت اجتماعی نداشته باشد و امر معروف و نهی از منکر انجام ندهد، جامعه‌ای مرده است.
احمد ﴿عــارفی﴾
چهار شنبه ۳ میزان ۱۳۹۸| ۲۶ محرم ۱۴۴۰
WED | 25 | Sep | 2019
✧ t.me/ayamey
✧ youtube.com/c/dawatgar
✧ fb.com/meydanestid
✧ www.dawatgar.com