یکی از دلایلی که اسلام خشونت های خانوادگی را نکوهش کرده است این است که، كودكانی كه مورد خشونت واقع شده يا شاهد خشونت هستند ممکن است به طرق مختلف آسیب پذیری خود را بروز داده و واکنش نشان دهند.
در موقع غضب و دعوای بین زوجین، شیطان، آتش غضب را میان آنها شعله ور میسازد تا روابط زن و شوهر را از بین ببرد، و در چنین حالتی، اطفالی که شاهدِ این صحنه های دلخراش اند، سخت متأثر شده، تا دوران بلوغ، و حتی تا سنین بالاتر در افکار شان باقی میماند.
آنها به عنوان نمونه ممکن است در سنین بالا، رفتارهای مناسب سنین پایینتر را از خود بروز دهند.
ترسيدن از چيزهايی كه پيش از اين موجب هراس شان نمی شده، از دست دادن اعتماد به بزرگترها، بی ثباتی عاطفی و حس درماندگی، تغييرات رفتاری، مشكل تمركز، بازی های تكراری و مشكل خواب و كابوس ديدن نمونه هايی از اينگونه واكنش ها هستند.
البته چندان روشن نیست که سن و جنسیت کودک چقدر در میزان تأثیرپذیری او نقش دارد.
نقش پدر و مادرها در تربیت فرزندان بزرگ تر از همه چیز دیگر است، به حدی که ایمان و اسلام را در طفل ا تقویت میکند، و یا هم متزلزل میسازد.
طفل با رقص مادر میرقصد، اما با قرائت قرآن و ادای نماز مادرش، نماز میخواند و ایمان و اسلامش تقویت می یابد.
طفل با آئین و ایمانداری پدر خو میگیرد، و با بی ایمانی و شقاوت و گنه پسندی پدرش، همانند او بی ایمان، و گنهکار بار می آید، اما در اصل و پیدایش، اطفال چنین نیستند، بلکه پاکیزه و معصوم اند، چنانچه حضرت رسول کریم صلی الله علیه وسلم میفرمایند:
رسول کریم صلی الله علیه و سلم فرمودند:
ما مِنْ مَوْلودٍ إلا یُولَدُ على الفِطْرَهِ فأبَوّاهُ یُهَوِّدانِهِ أویُنَصِّرانِهِ أوْ یُمَجِّسَانِهِ.(صحیح بخاری).
هیچ نوزادى نیست مگراینکه برفطرت ( اسلام ) متولد میشود ولى پدر و مادرش او را یهودى یا نصرانى یا مجوسى می گردانند.
کودکان، مهم ترین نهال زندگی و بهترین محصولات عمر شما هستند که همانند نهال حیات خانه، نیاز به توجه ی ویژه دارند چرا که آنها امانتی اند از جانب الله سبحانه و تعالی که با حافظه ی خالی به شما برای چند روزی سپرده می شود.
نوع بروز مشكلات رفتاری در سنين زیر شش سال به جنسيت كودك بستگی ندارد. بر همین اساس به نظر میرسد دخترها و پسرها در مواجهه با خشونت واكنش های مشابهی از خود نشان میدهند.
بر خلاف سنین پایین، ظاهراً در ميان گروه سنی نوجوانان، جنسيت بر نوع واكنش آنان تاثير گذار است.
دختران اغلب با درون ريختن مسايل از بروز مشکلات خوداری ميكنند. به همین دلیل افسردگی، اضطراب، اتکای بيش از حد به بزرگسالان، نگرانی، غم و احساس بدبختی را بیشتر در میان دختران نوجوان میتوان مشاهده كرد و در مقابل، پسر ها اغلب با بيرون ريختن مشكلات، عدم سلامت روحی خود را نشان می دهند.
آنها اغلب با عدم حرف شنوی، دروغگويی، تقلب، تخريب، درگيری و مشاجره لفظی و بی رحمی توجه ديگران را به خود جلب می كنند.
زندگی با پدر يا مادری كه رفتارش به هيچوجه قابل پيش بينی نيست، زندگی در هراس مداوم است.
در این محیط از قدرت سؤ استفاده و به ابزار رعب و وحشت تبدیل شده است. تهدید جای امنیت را گرفته و بی اعتمادی جایگزین اعتماد شده است. این فضا مخفی کاری و راز داری را به کودک تحمیل می کند، چیزی که خود عامل افزایش حس اضطراب شده و از آنان موجوداتی می سازد كه بايد مدام مراقب رفتارشان بوده و محتاطانه عمل کنند.
اين ترس مداوم، توانايی هايشان را تحت تأثير قرار می دهد. چنین کودکانی مثلا ممكن است به بهداشت خود توجهی نكنند و از حمام رفتن و یا مثلاً مسواک زدن سرباز زنند، به آسانی نتوانند احساسات شان را بيان كنند، خود را به مسايل، بیتفاوت نشان داده و حتی سكوت اختيار كنند.
بدتر از همه اینکه بروز این رفتارها در کودک یا نوجوان احتمال توسل والدین به خشونت را بالا برده و ممکن است میزان آنرا افزیش دهد و به یک دور باطل منجر گردد.
تأثير خشونت خانگی بر كودك به عوامل متعددی از جمله ماهيت و نوع خشونت بستگی دارد، اينكه يك بار اتفاق افتاده باشد يا کودک به طور مداوم با آن روبرو باشد. دوره سنی و مرحله رشدی كه کودک طی می كند و امكاناتی كه در محيط وجود دارد و حمايتی كه ديگر اطرافيان در اختيارش می گذارند نیز از جمله عوامل مؤثر است
شما والدین گرامی اولین کسانی هستید که در او خصلت های خوب و یا بد را نهادینه می کنید لذا مسئولیت شما در نزد الله سبحانه و تعالی بسیار سنگین است، و باید در این باره حساسیت به خرج داد.
والدین اجازه ندارند هر ذهنیت و آموزشی را در کودک معصوم تحمیل نمایند و هر نوع تربیتی نمی تواند حق پدری و مادری را از شما ساقط نماید.
برعکس هر تربیتی که مخالف با شرع اسلام باشد می تواند مسئولیت اخروی شما را سنگین کرده و موجب ثبت گناه در پرونده ی اعمال شود.
تعلیم دادن مرد به فرزندش بهتر از این است که یک صاع (پیمانه) را صدقه دهد.
عزیزان گرانقدر:
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.