اتحاد و اتفاق، داروی دردهای امت

آیا میدانستید؟

اتحاد و اتفاق، داروی دردهای امت!

﴿بخش پانزدهم﴾:

 

اختلافات ملیت ها و اقوام به‌طور طبیعی بر جامعه تاثیر بدی می‌گذارد ، و تا زمانی که ملیت ها و نژاد های یک جامعه با یکدیگر متحد نشوند، صلح و آرامش بعید مینماید.

لذا گفتمان، تشکیل اتحاد ملی و فراگیر، بهترین راه‌حل بحران‌های کنونی این جامعه ی جنگ زده و به ماتم نشسته است.

رسول گرامی صلی الله علیه و سلم میفرماید:

وای بر تو ای برادر که در صف علیه الله تعالی و رسول اش قرار داری با این کینه و حسد ورزیدن در مقابل مسلمان، بر علیه خالقت اعلام جنگ کرده ای.

بنابر قول پیامبر صلی الله علیه وسلم «مسلمان از یک سوراخ دومرتبه گزیده نمیشود » و این حدیث مبارک به حال جامعه ی ما خیلی صدق میکند.

بسا جای شرم و ننگ است که همین مار، بار دیگر، سر از سوراخ بدر آرَد و همه را چنان نیش زند که گورستانها بر حال ملت گریه کنند.
افغانستان در شرایط بس حساس وخطر ناکی قراردارد و این ملت، باید به کسی اجازه ندهد تا شیرازه ی نیم بند این کشورِ بلاکشیده در هم فروریزد.

یگانه، معیار برتری انسانها نزد الله سبحانه و تعالی، تقوای و ایمان است، نه قوم، نژاد و ملیت آنها.

اگر پشتونِ با تقوا، تاجک مؤمن، هزاره، ازبک، و ترکمن خداترس و با ایمان هستی، نوش جانت، چون قُرب الهی از آن توست. چون دانسته ای که الله تعالی با ملیت، قومیت و زبانت تو را محاکمه نمیکند، اما با تقوایت بسوی او تعالی میشتابی.

اما، از هر ملیت و قومی باشی،  با ادای پنج وقت نماز، گذاشتن ریش، صله بر سر و بانگ زدنِ اسلام ، هنوز هم بر جهالتِ تعصبات قومی و لسانی دل بسته ای، طبق فرموده ی رسول کریم صلی الله علیه وسلم، در زمره ی امت شامل نخواهی بود.

الله سبحانه و تعالی اقوام، قبایل، نژاد ها و زبانها را برای شناخت و معرفت، مراوده، مکاتبه، مفاهمه و در ردیفِ هم زیستن آفریده است. پس نظر به قانون الهی هیچ کسی اجازه ندارد یک قوم، قبیله و نژادی را نفی کند.

کسی حق ندارد پشتونها  را نفی کند و پشتونها  نمی توانند تاجکها، ازبکها وهزاره ها وترکمنها را نفی کنند. قبیله ها و زبانها برای شناسائی خلق شده اند و بس.

همچنان پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرماید:

ذهنیت های معلول و معیوب و روان های بیمار و لاعلاج قومگرایی، زبان و سمت پرستی، تعصبات خشک و تنظیم زدگی همان چیزیست که شیطان قلب های مریض را با آن تسخیر کرده، زمینه ی فتنه و قتال را در اولاده ی آدم مساعد میسازد.

شیاطین به رهبری و سرکردگی ابلیس میخواهد ذهنیت های بیمار و متعصبی که امور روزانه ی شان را بر معیار زبان، قوم و تنظیم می سنجند و اسیر ماضی و جنگ ها و رقابت های نا سالم اند، را مغشوش و وارونه ساخته، حالت ملت را به جنگ های تنظیمی ماضی برگردانند.

دلیل اینکه، حتی، بهترین دوست تان هر کنش و واکنشی را بر میزان و ترازوی نژاد و گروه پیمایش می کنند چی است؟

آیا رسول کریم صلی الله علیه وسلم نژاد پرست و قومگرا را نفرین نکرده اند؟

آیا بر آنی که با تعصب و کینه و تعصب جاهلی بر برادر مسلمانش میتازد لعنت نشده است؟

تا به کَی عده ای از مردم هنوز هم اسیر ذهنیت مرض موذی تنظیم گرایی و قوم پرستی که در گذشته ی نه چندان بعید، بلاد و عباد را تا سرحد نابودی کشاند، خواهند بود؟

چرا پاکستانی ها، ایرانی ها، و ترک ها با موجودیت ده هاقبیله و نژاد در ترکیب مردمی شان، در کنار هم، با صلح و صفا زندگی میکنند، ولی افغانها نتایج یک جهاد و انقلاب بزرگ تاریخ معاصر را بباد فنای جنگ های تنظیمی داده، هنوز هم، نسل جدید، و حتی نسل آینده را ؛ روانی، متعصب، نژاد پرست، قاتل، خونخوار و کینه توز تربیه میکند؟

امروزه، این ذهنیت، روان و طرز تفکر معیوب و مریض به نسل جوان که شاهد  جنگ های داخلی، تنظیمی، تعصبی، و جاهلی نبوده اند، سرایت کرده، از احساسات پاک آنها در جهات منفی سوء استفاده میشود.

اگر ملت اسلام دوست افغان در همزیستی مسالمت آمیز میکوشیدند، امروز زمینه ی ترویج افکار سروشی ها، مستشرقین، نصرانیت گرائی، دین گریزی، بی ایمانی و ربودن حکومت توسط سیکولران، ملحدین، بی دینان، فراماسونها، کمونستهای سابقه، و جاسوسان غرب و شرق ممکن نبود.

بی اتفافی، نفاق، ملیت گرائی، وایجاد بی بند و باری، در حقیقت یکی از سلاح های بی نهایت وحشتناک و مخرب دشمنان اسلام است که با آن آب را آلوده کرده، صید ماهی میکنند.

دست نشانده های متجاوزین با کلاهبرداران شان، از نبود اتحاد و اتفاق میان اقشارِ مختلف در جامعه از خطرناک ترین سلاح نفاق استفاده کرده، پلان های طویل المدتی را در وقت خیلی کم بالای ملت تطبیق کرده اند، که اهم ترین آن عبارت اند از:

در اثر نبود اتحاد و اتفاق، و اصل همزیستی مسالمت آمیز، روزانه، هزاران جوان، به اسلام پشت میکنند، و ده ها احزاب و ارگان های سیاسی غیر اسلامی پا به عرصه ی ایجاد میگذارد.

از عوارض خیلی خطرناک دیگرِ ملیت پرستی، بی اتفاقی و نبود اتحاد:

حتی، گذارشات منابع غربی و شرقی حاکی بر این است که افغانستان، بعد از شکست داعش در سوریه و عراق، مرکز تجمع و سازماندهی داعشیان خواهد شد.

اگر این ملت با هم اتفاق کرده بودند، و قرآن و سنت را محور اتحاد، دوستی، محبت و همزیستی مسالمت آمیز قرار داده بودند، وضیعت سیاسی، اقتصادی و امنیتی این ملت به این حالت غم انگیز و اسفناک نرسیده بود.

و اگر این ملت، به تعصبات جاهلی و مرض پلیدِ نژاد پرستی، همینگونه ادامه دهد، قسم به ذات اقدسِ الله سبحانه و تعالی که پیامد های خطرناکی برای تمامی ملت و وطن در پی خواهد داشت.

اتحاد و اتفاق، یگانه مرهم زخم های این ملت است، در حالیکه نفاق، بجز از درد، رنج و غم، چیز دیگری برای این دیار در بساط نخواهد داشت.

عزیزان گرانقدر:

جزاکم الله خیراً!

ا.ج.ع

ادامـــه دارد…

پنجشنبه، دهم ربیع الثانی ۱۴۳۹

هفتم جدی ۱۳۹۶

بیست و هشتم دسمبر ۲۰۱۷

www.facebook.com/meydanestid