عزیزان و سروران!
امروز، دومین روزِ، بهترین روز های سال نزدِ الله سبحانه و تعالی است.
چون، این دهه ی اولِ ماه ذی الحجه بی نهایت محترم و خاص است، بر هر مسلمانِ مؤمن لازم است، از هر نوعی از (لغو) پرهیز کند و تمام اهل و خانواده، دوستان و نزدیکان خود را به ترکِ (لغو) وادارد تا اهل یک خانواده، سپس افرادِ یک مجتمع و به همین منوال ساکنین یک دهکده، روستا و شهر از اعمال (لغو) دست بردارند، تا باشد که جامعه مورد عفوا و مرحمتِ الهی قرار گیرد. الله سبحانه و تعالی در مورد یکی از صفاتِ بارز مؤمنین و بیانِ (لغو) چنین میفرماید:
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (مومنون ۳)
و آنها که از لغو و بیهودگی روی‌گردانند
روی‌گردانی مسلمان از (لغو)، عبارت است از پرهیز کردن و عدم‌ِ توجه به آن است.
پس با خود بیاندیش عزیز دلِ من که (لغو) در زندگی روزمره ات، برای خودت، چی چیزی است، چون (لغو) را برای هر مسلمان، شیطان خیلی زیبا و جذاب جلوه داده، آن را برایش چنان شیرین میسازد که فرد، از آن دل برکنده نمیتواند.
لغوِ شما چیست؟
چی چیزی شما را از یاد خالقِ مهربان غافل کرده، وقت، جوانی، پول، فرصت و لحظه های طلائی زندگی شما را برباد داده است؟
امروز، روزی است که بر لغو ها نه بگوئیم و طالبِ قربت به خالقِ هستی شویم و (قربانی) اصیل را که همانا (قربِ الهی) به بنده اش است، در این ده روزِ با ارزش ذی الحجه، حاصل کنیم.
هر انسانِ عاقل و بافهم، میتواند (لغو) هائی که (نفس و شیطان) او را به آنها سردچار ساخته شناسائی نموده، از آن روی گردانی و دوری کند.
و چی فرصتی، مناسب تر از این فرصت طلائی (دهه ی اول ذی الحجه) برای دوری از (لغو) و تزکیه ی تن و روانِ مؤمنین، بوده میتواند؟
اللهم ربنا آمین یا رب العلمین!
احمـــد (عــــارفی)