👈 آیا میدانستید؟
﴿هـر روز، یک آیه﴾:
و زنان شوهردار (بر شما حرام است؛) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شده‌اید؛ (زیرا اسارت آنها در حکم طلاق است؛) اینها احکامی است که خداوند بر شما مقرّر داشته است. اما زنان دیگر غیر از اینها (که گفته شد)، برای شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختیار کنید؛ در حالی که پاکدامن باشید و از زنا، خودداری نمایید. و زنانی را که متعه [= ازدواج موقت] می‌کنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کرده‌اید. (بعداً می‌توانید با توافق، آن را کم یا زیاد کنید.) خداوند، دانا و حکیم است.
👈 تفسیر آیه ی مبارک:
★ «و زنان شوهردار بر شما حرام شده است»
پس زن شوهردار برای غیر شوهر خویش حلال نیست، مگر اینکه از شوهر خویش جدا گردد و (عِدَّه ی) او سپری شود
★ «به استثنای زنانی که مالک آنان شده‌اید»
یعنی: کنیزانی را که به ملک یمین از (دارِحرب) اسیر کرده‌اید ـ هرچند که در دارحرب شوهر هم داشته باشند و شوهران‌شان در دار حرب باشند ـ بر شما حلالند،
✧ اما اگر مردی، کنیز شوهرداری را خریداری کرد، (کام‌جویی جنسی) از آن کنیز برایش حلال نیست، مگر اینکه شوهرش از وی جدا گردد.
بعد از آن که حق تعالی محرمات نسبی و سببی را معرفی کرد، می‌فرماید:
★ «این فریضه الهی است که بر شما مقرر شده‌است»
یعنی: این حکمی است لازمی که تغییردادن آن بر کسی روا نیست، پس، از حدود مقرر وی بیرون نروید و به شریعت وی پایبند باشید.
★ «و بر شما سوای این محرمات» که در این آیات ذکر شد «حلال است، که طلب نکاح کنید به اموال خویش»
یعنی: بر شما حلال است که با دادن (مهریه) از اموال حلال خویش، ازدواج با زنان یا کنیزانی را طلب کنید که الله سبحانه و تعالی آنها را بر شما حلال گردانیده است و مبادا با اموال خویش حرام راطلب کنید.
✧ ذکر «اموال» در این مقام، دلیل بر آن است که نکاح جز به (مَهر﴾ صحت پیدا نمی‌کند و هرچند در هنگام عقد از مَهر نام برده نشود، مَهر واجب می‌گردد.
★ آری! طلب نکاح کنید به اموال خویش «عفت طلب‌کنان» از آلوده‌شدن به زنا «نه شهوت‌رانان»
یعنی: نه زناکنندگان.
✪ احصان: عفت‌طلبی و نگهداشت نفس از فروافتادن در حرام است.
✪ مسافح: از سفح است، سفح عبارت است از: ریختن آب منی در غیر جایگاه صحیح آن، که همانا فرج حلال زن باشد.
یعنی: طلب نکاح شما با اموالتان باید در حلال باشد، (نه در زناکاری) و (حرام)
★ «پس کسی از زنان که ازاو بهره گرفتید»
یعنی: با جماع و آمیزش جنسی به وسیله ی نکاح شرعی، از اوبرخوردار شدید
★ «پس مَهرشان را» که بر آن با هم به توافق رسیده بودید «به عنوان فریضه‌ای به آنان بدهید»
یعنی: مَهر برای زنان از جانب خدای متعال مقررشده است.
بعضی گفته‌اند: مراد آیه‌کریمه، زنانی هستند که از آنان با نکاح متعه بهره گرفته می‌شود.
✧ یادآور می‌شویم که نکاح متعه در صدر اسلام مشروع بود وسپس منسوخ شد. چنان‌که در حدیث شریف به روایت بخاری و مسلم از علی رضی الله عنه آمده است که فرمود:
⊖ «رسول خدا ص در روز خیبر از نکاح متعه و از خوردن‌گوشت خران اهلی، نهی کردند».
★ «و بر شما در آنچه که با یکدیگر بعد از مهر مقرر به توافق رسیدید گناهی نیست»
یعنی: اگر شما (زنان و شوهران) بعد از مقررکردن مهر، با رضایت یکدیگر مَهر را زیاد یا کم کنید، باکی بر شما نیست، چه زن حاضر شود که از مقدار مَهر خویش کم نماید، یا کُلِ آن را به شوهر خویش ببخشد و چه شوهر تصمیم بگیرد که بر مقدار مهر زن بیفزاید و یا هرگونه تصمیمی که‌درباره ادامه، یا از هم‌گسستن زندگی زناشویی خویش بگیرید
★ «هر آینه الله دانای حکیم است»
الله سبحانه و تعالی دانا و صاحب حکمت است در آنچه که آفریده و در احکامی که برای خلق خویش مشروع گردانیده است و از جمله در احکام مربوط به عقد نکاح که سبب حفظ نسب‌ها، بقای نسل و خوشبختی زن و مرد می‌شود.
✧ قابل ذکر است که (محصنات) در قرآن کریم به سه معنی به‌کار رفته است:
۱- زنان شوهردار ـ نظیر همین آیه.
۲- زنان پاکدامن «نور ۴»
۳- زنان آزاد (درآیه بعدی، یعنی آیه ۲۵ سوره نساء).
عزیزان گرانقدر!
لطفاً این سلسله ی تفسیر آیات را مطالعه و با عزیزان تان شریک سازید، و در اصلاح خود و جامعه بکوشید تا اجر عظیم دارین را از آن خود سازید.
جزاکم الله خیراً!
احمــد ( عـــــارفی)