آدمی باید با جهان بینی صحیح شیوه ای را انتخاب کند که منجر به سعادت دنیا و آخرت او شود و راهی را بپیماید که موجب افسوس و حیف نگردد.انسان در تجارت خانه ی دنیا، باید به گونه ای عمل کند که سرمایه ی عمر خویش را از کف ندهد و با عنایت به این مهم که همیشه در محضر الله سبحانه و تعالی است، خود را برای جهان دیگر آماده سازد.
نقد عمر خویش را بر باد ندهد، برای آبادانی دنیا و پیشرفت جامعه ی انسانی تلاش کند و برای امور دنیا به گونه ای برنامه ریزی نماید که گویی در این دنیا جاودانه زندگی خواهد کرد و از طرفی دیگر با گسستن از دنیا هر لحظه، خود را آماده ی سفر به آخرت ببیند، یعنی هم از جهت مادی پیشرفت کند و قله های ترقی را فتح نماید و هم از جهت معنوی به کمال برسد.
استفاده از فرصت های مناسب و بهره برداری از شرایط مساعد، پایه ی اساسی موفقیت و پیروزی بشر در همه شئون مادی و معنوی است.
عاقل ترین مردم کسانی هستند که همواره از موقعیت های موجود استفاده می کنند و هیچ فرصتی را به رایگان از کف نمی دهند.پس باید بکوشیم که از فرصت های در دست، نهایتِ استفاده را ببریم و سعی کنیم که خویشتن را در مسیر فیض الهی قرار دهیم.
در ایام زندگی مان، لحظاتی فرا می رسد که در معرض نسیم حیات بخش الهی قرار می گیریم و فرصت مناسبی به دست می آوریم، پس، بایستی بکوشیم که از آن فرصت ها استفاده کنیم و خویشتن را در مسیر فیض الهی قرار دهیم.
یکی از عبادات دیگری که ازفضیلت خاصی در ایام ذی الحجه برخوردار است، و باعث قرب الهی میشود قربانی است. وقتِ آن بعد از نماز عید الی قبل از غروب روز دوازدهم ذی الحجه (سوم عید) ادامه مییابد اما فضیلت روز اول بیشتر است.
۵-فضیلت روز قربانی (نحر):
بسیاری از مسلمانان از عظمت و بزرگی این روز غفلت می ورزند حال آنکه برخی از علما بر این نظر هستند که این روز مطلقاً بهترین روز سال است حتی بهتر از روز عرفه.
بهترین روزها نزد الله سبحانه و تعالی روز نحر است که همان روزِ حج اکبر است.چنانکه در سنن ابی داود از رسول کریم صلی الله علیه و سلم روایت است که فرمودند:
و روز ﴿قر﴾ یعنی روز استقرار در منی که روز یازدهمِ ذی الحجه است و گفته شده است که روز عرفه بهتر است زیرا روزه اش کفاره ی گناهان دو سال است و هیچ روزی نیست که الله متعال به اندازه ی روز عرفه انسانها را از آتش آزاد سازد، به این دلیل که در این روز الله متعال به بندگانش نزدیک می شود و به خاطر اهل موقف ﴿حجاجی که در عرفات وقوف کرده اند﴾ به فرشتگان مباهات می کند.
البته قول اول صحیح تر است زیرا حدیثی که درباره ی آن آمده معارضی ندارد، و الله تعالی بر حقیقت عالم است! و چه روز عرفه بافضیلت تر باشد و یا روز نحر، انسان مسلمان چه حاجی باشد چه مقیم باید در به دست آوردن این فضایل و استفاده از فرصت کوشا باشد.
قربانی اسم است برای شتر، گاو و گوسفندی که در روز عید خجستهی قربان یعنی ۱۰ذی الحجه یا ایام تشریق یعنی روزهای ۱۱و۱۲و۱۳ ذی الحجه برای تقرب به الله سبحانه و تعالی ذبح میگردد. الله سبحانه و تعالی در قرآن کریم میفرماید:
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ [کوثر ۲]
پس برای پروردگار خود نماز بخوان و قربانی بکن.
و نیز در سوره ی حج میفرماید:
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ [حج ۳۶]
«و [قربانى کردن] شتران [درشت اندام] را برایتان از شعائر خداوند گردانیدهایم، در آن برایتان خیر است».
به اثبات رسیده است که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم و مسلمانان قربانی کردهاند و برآن اجماع کردهاند.ترمذی روایت کرده است که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمودند:
مَا عَمِلَ ابْنُ آدَمَ یَوْمَ النَّحْرِ عَمَلاً أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ هِرَاقَهِ دَمٍ.
﴿وَإِنَّهُ لَیَأْتِى یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِقُرُونِهَا وَأَظْلاَفِهَا وَأَشْعَارِهَا﴾
﴿وَإِنَّ الدَّمَ لَیَقَعُ مِنَ اللَّهِ بِمَکَانٍ قَبْلَ أَنْ یَقَعَ عَلَى الأَرْض﴾ِ
﴿فَطِیبُوا بِهَا نَفْسًا﴾
از رسول کریم صلى الله علیه وآله وسلم در مورد قربانى سؤال شد؟ فرمودند:
«سُنَّهُ أَبِیْکُمْ إِبْراهِیمُ»
«سنت پدر شما ابراهیم علیه السلام است».
سٶال شد، از این قربانى به ما چه میرسد؟
فرمودند: «بِکُلِّ شَعْرَهٍ حَسَنَهٌ»
«در برابر هر تار مو یک ثواب به شما میرسد.»
سٶال شد، پس پشم چى؟
فرمودند: «بِکُلِّ شَعْرَهٍ مِّنَ الصُّوفِ حَسَنَهٌ»
«در برابر هر تار پشم نیز یک نیکى یا ثواب به شما خواهد رسید». (ابن ماجه و ترمذى)
انسان با ذبح قربانى به خالق یکتا و مهربان نزدیک میشود، از آیه دوم سوره ی کوثر ﴿فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَر﴾ برمی آید که قربانى نیز مانند نماز وسیلهی تقرب الى اللّه است.قربانی زنده نگاهداشتن سنتِ پدر مان ابراهیم خلیل اللّه و اسماعیل ذبیح الله است. الله سبحانه و تعالی میفرماید:
وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ [الصافات ۱۰۷]
«ذبح بسیار باارزشى را جایگزین اسماعیل کردیم».
قربانی، از با ارزش ترین نوع بذل و بخشش براى اعضای خانواده و مساکین در روز عید است.
انسان با ذبح قربانی به تعظیم شعائر الهی می پردازد و توشه وآذوقه ی تقوا برای خود جمع می کند، که در سوره ی مبارکه ی حج به این حکمتها اشاره شده است.
موضوع مهم دیگری را که بایستی بخاطر باید داشت این است که، روزه گرفتن در روز عید قربان هیچ فضیلتی ندارد بلکه حرام و گناه است.
از ابوعبید (رض) روایت است :
«شهدت العید مع عمر بن الخطاب رضی الله عنه فقال: هذان یومان نهی رسول الله صلی الله علیه وسلم عن صیامهما : یوم فطرکم من صیامکم، و الیوم الآخر تأکلون فیه من نسککم» (متفق علیه)
و از ابومره(رض) روایت است :
«أنه دخل مع عبدالله بن عمرو علی أبیه عمرو بن العاص، فقرب إلیهما طعاما فقال : کل. فقال : إنی صائم، فقال عمرو : کل، فهذه الأیام التی کان رسول الله صلی الله علیه وسلم یأمرنا بإفطارها، و ینهانا عن صیامها، قال مالک : و هی أیام التشریق» ابوداود (۲۴۰۱).
بنابراین اگر کسی در عید قربان روزه باشد نه تنها ثوابی ندارد بلکه مرتکب گناه شده است. در عوض سنت است که یک روز قبل از عیدقربان روزه بود، یعنی در روز عرفه روزه گرفتن مستحب است.
عزیزان گرانقدر:
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.
جزاکم الله وخیراً!
احمــد ﴿عــــارفی﴾
ادامـــه دارد….
یکشنبه ۱۲ اسد ۱۳۹۸| ۳ ذوالحجه ۱۴۴۰
SUN | 04 | AUG | 2019
✧ t.me/ayamey
✧ youtube.com/c/dawatgar
✧ fb.com/meydanestid
✧ www.dawatgar.com