برادر و خواهر مسلمان!
روزها و ساعت هایی از سال دارای فضیلت بیشتر برای عبادت کردن هستند و بعبارتی انجام عبادت در آن اوقات اجر بیشتری دارد که شریعت آنها را تعیین کرده است، و بر مسلمان است که از این فرصت های طلائی استفاده برد و این ایام و لحظات مقدس را به تماشای سریال های مبتذل، موسیقی و لهو و لعب برباد ندهد. همانطوریکه در بخش های گذشته گفته آمدیم، دهه ی اول ماه ذى الحجه روزهای بزرگ و ارزشمندی هستند.
برای اینکه مسلمانان از فضیلت این روزها، و از پاداش عظیم آنانی که در این روزها عمل نیکو انجام مى دهند باخبر وآگاه باشند، الله سبحانه و تعالی به این روزها در سوره ی فجر سوگند یاد کرده است وپیامبر اکرم صلی الله علیه وعلی آله وصحبه وسلم مبادرت به عبادات اعمال نیک در این دهه را خیلی ها ستوده اند، به حدی که فرمودند که هیچ روزی وجود ندارد که عمل صالح در آن در نزد الله تعالی از این ده روز محبوتر باشد.
روزه گرفتن و قرائت قرآن کریم و قیام شب و خواندن اذکار و دیگر عبادات در این ایام مبارک فضیلت زیادی دارند و کسانی که خواهان فضیلت هستند شایسته است از آن ایام نهایت استفاده را بکنند، چه با روزه گرفتن باشد یا قرائت قرآن کریم و یا قیام و نماز شب و یا تمام آن اعمال را انجام دهند.
امام ابن قدامه رحمه الله در کتاب “المغنی (کتاب الصیام)” درباره ی این ایام می گوید:
پس چه خوب است که در دهه ی نخست ذی الحجه نمازهای فرض را ، در اول وقت ادا کنیم و به کثرت نماز نفل ونماز مستحبی بخوانیم اگر توانستیم همه نُه روز را روزه بگیریم.
ذکر تسبیح ، تکبیر ، تهلیل و تحمید در این ایام مستحب است.
استغفار کردن و تلاوت قرآن کریم، صدقه، خیرات و استعانت به بینوایان، بجا آوردن صله ی رحم و از همه مهمتر،پرس وجو وجویا شدن از احوال مسلمانان در این ایام، همه در زمره ی عبادات محسوب میشوند، و از اعمال نیک و حسناتی است که ارزش های معنوی را در بنده خیلی بلند میبرد.
اینکه انسان به مشکلات دیگران توجه داشته باشد واز غم واندوه آنان بکاهد، واگر توانست حاجت شان را بر آورده کند وحد اقل براى آنان دعاى خیرکند تا اینکه، الله سبحانه و تعالی احوال آنان را اصلاح کند، ومشکلاتشان را آسان نماید.
شایسته است انسان مسلمان با توبه ی نصوح و صادقانه و برگشتن از گناهان و ترک آنها به استقبال این مواسم خیر برود زیرا این گناهان است که انسان را از فضل پروردگار محروم می سازد.
مسلمان با عزم صادق و جدی برای اغتنام این فرصتها از این مواسم مبارک استقبال کنیم و هر که با خالقش صدق ورزد، الله سبحانه و تعالی نیز او را تصدیق خواهد کرد.
روز عرفه مانند سایر ایام ذی الحجه هم از روزهای ماه‌های حرام است. و هم از روزهای ماه‌های حج است.
روز عرفه از روز‌هایی است که الله سبحانه و تعالی آنها را روزهای معلوم خوانده و آنها را ستوده است. در روز عرفه، الله سبحانه و تعالی دین را کامل و نعمت را تمام گرداند.فرد یهودی به عمر بن الخطاب رضی الله عنه گفت:
ای امیر المومنین! آیه‌ای در کتاب شماست که اگر در میان ما می‌بود آن را عید می‌گرفتیم. فرمود: کدام آیه؟ عرض کرد: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمْ الْإِسْلَامَ دِینًا»(سوره مائده: ۵)
امروز دین تان را براى شما کامل کردم و نعمت خویش را بر شما تمام نمودم و اسلام را [به عنوان] دین براى شما پسندیدم.سیدنا عمر رضی الله عنه فرمود:
ما نیز قدر آن روز را می‌دانیم آن روز عرفه و در روز جمعه بود.(سنن ترمذی)
درفضیلت خاص روزه ی روز عرفه رسول کریم صلى الله علیه وسلم، آن را کفاره ی گناهان سال گذشته و سال آینده خوانده اند. البته این فضیلت برای حاجیان در مکه نیست؛ زیرا این روز برای آنان عید به حساب می‌آید.
و در مورد فضیلت دعای روز عرفه، رسول مقبول صلی الله علیه وسلم آن را بهترین دعا خوانده، نجات از آتش جهنم را نیز در روز عرفه بر امتش که ب روزه، عبادات و دعای روز عرفه تمسک میجویند، نوید داده است. از فضایل دیگر ذی الحجه قربانی است که با انجام آن مسلمان به خالقش نزدیک میشود.
قربانی اسم است برای شتر، گاو و گوسفندی که در روز عید خجسته‌ی قربان یعنی ۱۰ذی الحجه یا ایام تشریق یعنی روزهای ۱۱و۱۲و۱۳ ذی الحجه برای تقرب بە خداوند ذبح می‌گردد.
پسندیده‌ترین عمل انسان در روز عید در نزد خداوند، ذبح و ریختن خون قربانى است، و این سنت پدر مان ابراهیم علیه السلام است.
انسان با ذبح قربانی به تعظیم شعائر الهی می پردازد و توشه وآذوقه ی تقوا برای خود جمع می کند که در سوره ی حج به این حکمتها اشاره شده است.
گوشت قربانى به سه قسمت تقسیم میشود، یک سوم براى اعضای خانواده و یک سوم آن صدقه شود و یک سوم دیگر آن به عنوان هدیه میان دوستان توزیع گردد. اما، اگر کسی خواست تمام گوشت قربانى به صدقه داده شود، اشکالى ندارد، و نقل آن بجای دیگر حتی به شهر دیگر هم جایز است.
ذبح یا سربریدن عبادت بزرگی است که مسلمانان بوسیله ی آن به پروردگارشان تقرب میجویند، اعم از هدی و قربانی و عقیقه و نذر وغیره.
از امیر المؤمنین علی مرتضیس روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم چهار کلمه به من فرمودند:
«لَعَنَ اللَّهُ مَنْ لَعَنَ وَالِدَهُ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ذَبَحَ لِغَيْرِ اللَّهِ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ آوَى مُحْدِثًا وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ غَيَّرَ مَنَارَ الأَرْضِ» .
خداوند لعنت کند کسی را که:
معنای لعنت دوری از رحمتِ الله تعالی است، از میان چهار موردی که در این حدیث شریف ذکر گردیده «ذبح برای غیر خدا» از همه خطرناکتراست، لذا رسول گرامی صلی الله علیه وسلم آن را در اول ذکر کردند، که این خود بیانگر اهمیت و اشاره به خطر این عمل ناپسند است.
از حضرت سلمان فارسی با سند صحیح روایت شده که فرمود:
از این حدیث برمی‌آید که خطر شرک چقدر بزرگ است و شرک هر چند که در چیز اندک و حقیری باشد مستلزم دوزخ است، آن مرد بیچاره یک مگس بی‌ارزش را نذر کرد اما جزایش دوزخ بود زیرا که در عبادت خدا غیر خدا را شریک کرد.
عزیزان گرانقدر:
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.
جزاکم الله وخیراً!
احمــد ﴿عــــارفی﴾
ادامـــه دارد….
چهارشنبه ۱۶ اسد ۱۳۹۸| ۶ ذوالحجه ۱۴۴۰
WED | 07 | AUG | 2019
✧ t.me/ayamey
✧ youtube.com/c/dawatgar
✧ fb.com/meydanestid
✧ www.dawatgar.com